Savaş bittiğinde ağlayabileceğiz

Gazze'de kutlamalar başladı. İnsanlar sokaklarda şarkı söylüyor, aileler birbirlerine sarılıyor ve çocuklar dans ediyor — hepsi gülümsüyor ve ateşkes anlaşmasının ve umarız soykırımın sona ermesinin nihayet ilan edilmesinden duydukları mutluluğu sevinçle ifade ediyorlar.

Anlaşma ve esirlerin serbest bırakılması Filistin'de sabahın erken saatlerinde duyuruldu ve bunlar ABD Başkanı Trump'ın planının sadece ilk aşamasının bir parçası. Anlaşma, ateşkes, Gazze'de kalan İsrailli esirlerin serbest bırakılması, bir dizi Filistinli mahkûmun serbest bırakılması ve İsrail güçlerinin kararlaştırılan bir yere çekilmesini öngörüyor. Anlaşmanın Perşembe öğleden sonra Mısır'da İsrail ve Hamas arasında imzalanması ve hemen yürürlüğe girmesi bekleniyor.

"Sorumlu ve ciddi müzakerelerin ardından, Hamas hareketi ve Filistinli gruplar, Filistin halkına yönelik soykırımı sona erdirmek ve İsrail'in Gazze Şeridi'nden çekilmesini sağlamak amacıyla Mısır'ın Şarm el-Şeyh kentinde Trump'ın planı hakkında görüşmeler yaptı. Hareket, Gazze'deki savaşın sona erdirilmesi, işgalin geri çekilmesi, yardımların girişine izin verilmesi ve mahkûmların takas edilmesini öngören bir anlaşmaya varıldığını duyurdu" dedi Hamas, anlaşmaya varıldığı açıklamasının ardından yaptığı açıklamada.

Trump'ın sözde “barış” planının gerçekten ateşkesle sonuçlanıp sonuçlanmayacağına dair günlerce süren şüphelerin ardından, Gazze halkı bu açıklamayı büyük bir coşkuyla karşıladı. Savaşın sona ereceğini, insanların evlerine geri dönebileceklerini ve günlük cinayetler olmadan hayatlarına devam edebileceklerini bilmek için iki yıldır bekledikleri an gelmişti.

43 yaşındaki Muhammed Hadeidah, Han Yunus'un batısındaki mülteci kampında durmuş, yüzündeki sevinci gizleyemiyor. Gece yarısı savaşı durdurma anlaşması yapıldığı haberini duyduğunu ve o zamandan beri uyuyamadığını söylüyor. Heyecanı onu kampta koşarak komşularına savaşın biteceğini haber vermeye itmiş.

Mondoweiss'e verdiği demeçte, “Dün gece haberi duyduğumda, bazı kişilere doğruluğunu sordum ve anlaşmaya varıldığını söylediler” dedi. “Tek düşündüğüm, Han Yunus'un doğusundaki mahallemize dönmek. Eşyalarımı toplamaya başlamak ve evim artık orada olmasa bile eve dönmek istiyorum.”

“Günlük katliamlardan artık bıktık,” diye devam etti. “Herkesi kaybettik. Her şeyi kaybettik. Artık ruhlarımız ve ailelerimizden geriye kalanlar dışında hiçbir şeyimiz yok. Onları kucaklamak ve birbirimize bunun artık sona erdiğini söylemek istiyoruz. Savaş bitti ve bir daha başlamayacak.”

Hadeidah'ın kampındaki çocuklar, haberi duyduktan sonra ellerini kaldırıp tezahürat yaparak daireler halinde toplandılar. “Etrafınıza bakın, iki yıldır böyle bir manzara görmemiştik” dedi Hadeidah. “Çocuklarımız sadece korkuyorlardı, bombaların sesini duyuyorlardı ve bugün kimin öldürüldüğünü, kimin hayatta kaldığını öğreniyorlardı.”

“Onlar mutluluğu, neşeyi ve güvenliği hak ediyorlar” diye ekledi. “Tek istediğimiz bu: vatanımızda güvende olmak, güvenli olmak, yiyecek, ilaç ve temel ihtiyaçlarımızın karşılanması. Umarım bu anlaşma bize bu hakları garanti eder.”

Gazzeliler yas tutmak için bekliyor

Büyük bir sevinç ve rahatlama hissine rağmen, İsrail'in önceki anlaşmaları defalarca ihlal etmesi nedeniyle Gazze'deki pek çok kişi anlaşmanın gerçekten kalıcı bir ateşkese yol açacağına şüpheyle yaklaşıyor. Birçoğu da son iki yılın getirdiği acıyla boğulmuş durumda.

Gazze'de gazeteci olan Ahmad Barakat, “Bu açıklamanın ardından kendimizi toparlamak, kaybettiğimiz şeyler için ağlamak, yıkıcı geçen iki yılın ardından kendimizi yeniden keşfetmek için uzun bir zamana ihtiyacımız var” dedi. “Bu, Gazze Şeridi'ndeki herkesin hayatındaki en kötü iki yıldı. Çok şey kaybettik ve hiçbir insanın dayanamayacağı şeyler yaşadık.”

“Bu savaşın yeni bir aşamasını bekliyoruz” dedi. “Üzüntümüzle yaşamamıza izin verilen aşamayı. Savaş bittiğinde, insanlar ağlayabilecek.”

Mevcut ateşkesi kutlamadan önce Barakat, anlaşmanın bir sonraki aşaması hakkında endişeli. “Bir sonraki aşamayı da bekliyoruz. Mesele sadece ateşkes değil. Daha önce iki kez ateşkes yaşandı, ama savaş devam etti. Bundan sonra ne olacağını da bilmemiz gerekiyor. Sınır kapılarını açacaklar mı? Gazze'ye sınırsız ve kısıtlamasız gıda girecek mi? Kayıp insanlar ne olacak? Yıkılan evler ne olacak? Yakında yeniden inşa süreci başlayacak mı? İnsanlar, yakın zamanda tahliye edilenler de dâhil olmak üzere, Gazze Şehri'nin güneyinden kuzeyine seyahat edebilecek mi? Bütün bunları da bilmemiz gerekiyor, ama hiçbir şey net değil."

Ancak Barakat'ın zihnindeki tüm bu sorulara rağmen, savaşın sona ermesinden dolayı hala heyecanlı ve mutlu. “Bu ateşkesle ilgili tüm zorluklara rağmen, hala mutluyuz. Rahatlama bazen bizi ağlatıyor,” dedi. “Günlük cinayetlerin sona erecek olmasına çok minnettarız. Sürekli yaşadığımız korku, yerinden edilme ve sevdiklerimiz ve ailelerimizle ilgili endişelerimizin sona erecek olmasına çok şükrediyoruz.”

“Savaşın bittiğine inanmak için çok zamana ihtiyacımız var” diye ekledi.

“Gazze'deki herkes bir şeyler kaybetmiş olsa da, bu savaşın sona erecek olmasına minnettarım ve hayatımdaki en önemli şeyi, ailemi kaybetmedim. Bir gazeteci olarak, bu savaşın sonuna kadar yaşayacağımı, bu anı göreceğimi hiç düşünmemiştim” dedi Barakat.

Perşembe günü, Filistin yerel saatiyle öğlen 12'de ateşkes yürürlüğe girdi. İnsanlar, iki yıl süren neredeyse kesintisiz bombardımanın ardından, gökyüzünde insansız hava araçlarının olmadığını ve bir anlık rahatlama yaşadıklarını bildirdi. Bazı insanlar eşyalarını çoktan toplamış, Gazze'deki evlerine dönmeye hazırlanıyordu.

Ancak ateşkes yürürlüğe girdikten sonra bile, bazı insanlar el-Raşid caddesi üzerinden Gazze'nin kuzeyine dönmeye çalıştılar, ancak yakınlarda konuşlanmış İsrail tankları onlara tank mermileri ateşledi.

Ateşkes haberini ilk duyduğunda, Muhammed Abu al-Qumsan'ın aklında sadece Gazze'nin kuzeyine dönmek vardı. Kendisi, Gazze Şeridi'nin merkezindeki Nuseyrat'ta yerinden edilmiş durumda. “Şu anda yapmak istediğim ilk şey, Gazze'nin kuzeyindeki evime dönmek. Evimin hâlâ ayakta olup olmadığını görmek istiyorum,” dedi. “Eğer yıkılmışsa, yine de geri döneceğim, temelli olarak.”

“Mezun olmadan önce ve evlendiğimde mutluluk yaşadım ve bu, şimdiye kadar hissettiğim en büyük mutluluktu. Ama bu farklı. Bu, savaşın sona ermesi anlamına geliyor. Artık savaş uçakları bizi bombalamayacak, hava saldırıları, topçu ateşi, sokaklarda insansız hava araçları bize ateş açmayacak, artık cinayetler, ölümler olmayacak. Bu savaş sona erecek ve biz de bunu bekliyorduk” dedi Abu al-Qumsan.

“Artık normal hissedebilirsiniz,” diye ekledi. “Uyuduğunuzda uyanabileceğinizi düşünebilirsiniz. Arkadaşlarınızla geç saatlere kadar dışarıda kalabilirsiniz. Karanlıkta sokaklarda yürüyebilirsiniz. Arkadaşlarınızı ve ailenizi ziyaret edebilirsiniz. Her an öldürülebileceğinizi düşünmeden özgürce yürüyebilirsiniz.”

Ancak Abu al-Qumsan'a göre Gazze'deki mutluluk tam değil. “Sevinçlerimiz tam olmasa da, kaybettiğimiz sevdiklerimizi ve ailelerimizi, yok edilen bölgeleri ve yerleri unutmayacağız.”

Tareq S. Hajjaj’ın Mondoweiss’de yayınlanan yazısı, Haksöz Haber tarafından tercüme edilmiştir.*Tareq S. Hajjaj, Mondoweiss'in Gazze muhabiri ve Filistin Yazarlar Birliği üyesidir.

Diyanet Duyurular Sayfamız için TIKLAYINIZ

Diyanetliler Platformu  Grup sayfamıza katılmak için >>> TIKLAYINIZ

Dini Haberler Grup sayfamıza katılmak için >>> TIKLAYINIZ